Wykładowca
prof. dr WŁODZIMIERZ NAHORNY
Kariera
Prawdziwy gigant polskiego jazzu. Pianista, saksofonista, kompozytor i aranżer muzyki jazzowej, rozrywkowej, teatralnej i filmowej. Jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Sopocie. Już w czasie studiów w 1959 założył własny zespół – kwartet Little Four. W tym samym roku zaczął występować również z formacją North Coast Combo, z którą współpracował przez 2 lata oraz jako klarnecista z zespołem jazzu tradycyjnego Tralabomba Jazz Band. Grał także w Orkiestrze Filharmonii Bałtyckiej. W 1962 zadebiutował na festiwalu Jazz Jamboree w Warszawie jako solista-saksofonista w big-bandzie Jana Tomaszewskiego.
Jest kompozytorem najsłynniejszej, powojennej polskiej piosenki „Jej portret”. Jako pianista, saksofonista, flecista, kontrabasista, kompozytor i aranżer współpracował m.in. z Andrzejem Kurylewiczem, Krzysztofem Sadowskim, Andrzejem Trzaskowskim i Janem Ptaszynem Wróblewskim, z wokalistkami – Marianną Wróblewską i Łucją Prus, z zespołami Novi Singers i Breakout oraz ze Studiem Jazzowym Polskiego Radia.
Dorobek muzyczny i nagrody
Ostatnie lata to okres jego olbrzymiej aktywności twórczej, którą można podziwiać słuchając płyt: „Ich portret”, „Kolędy na cały rok”, „Piosenki Lwowskie” i serii albumów „Fantazja Polska” z jazzową interpretacją twórczości Karola Szymanowskiego „Mity”, Fryderyka Chopina „Nahorny-Chopin. Fantazja polska” i Mieczysława Karłowicza „Nahorny gra Karłowicza”. W roku 2000 otrzymał statuetkę Fryderyka w kategorii Jazzowy Muzyk Roku, w 2011 roku otrzymał honorową nagrodę Złotego Fryderyka. Włodzimierz Nahorny został również uhonorowany wieloma odznaczeniami, m.in. Odznaką Zasłużony działacz kultury, Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze – Gloria Artis i Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. Prof. dr Włodzimierz Nahorny prowadzi klasę fortepianu jazzowego w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku.